RARE BORNEO SWORD IS IT AN PARANG NIABOR ???

[Mark]

We have at least a three-way pissing match going on here. Stop. Now.

The next offense will earn the offender a permanent ban. Everyone remains ON TOPIC and CIVIL, or they get banned. No debate, no discussion, no second chance.

Frankly, I have lost all patience with this kind of childish squabbling crap, from anyone in any context.

Mark
Vikingsword Staff

[asomotif]

Dear Ben,

I would love to learn about the reality of this sword.
Please don't forget to share it with forum as soon as you find out the exact origin and history of the sword.

Best regards,
Willem

[Dajak]

Hi Willem I leave it like it is if you like to now just visit
the depot off the museum everyone is welcome there
and you find out how it did get in the hands off the Tilburgs museum .

I did say enough about this subject.

regards,
Ben

[David]

Well, after mediating this discussion in PMs i don't really wish to stir the pot...However, it seems to me that part of the problem here Ben is that you haven't really said enough. You have dismissed the claims of others here, but you have not presented any real evidence to back that up even though you promised us some. And now that you guys have got me actually interested in this thread i would really like to know more.
Unfortunately getting to the Tilburg Museum is not an option for the vast majority on this forum. Even though it has mainly been you, Willem and Arjan going tit for tat on this thread there are a whole lot of non-Dutch members who just don't have very easy access to Dutch museums. Your help cooperation here would be greatly appreciated here Ben.

[Dajak]

Hi David ok I will go next week and try to get what I need to prove that this sword was an gift to the museum .

The Sword is not in the Tilburg museum It is in the depot
from Nijmegen Museum that was an part off the University from Nijmegen.
The fathers off Tilburg give the collection that they had to Nijmegen .

http://www.socsci.kun.nl/maw/antropologie/museum/

Het Nijmeegs Volkenkundig Museum, dat zich bevindt op het terrein van de universiteit, herbergt in haar depots diverse collecties etnografica. Behalve haar eigen collectie beheert het museum de Beijens Collectie van de gemeente Nijmegen, de collectie van het voormalig Volkenkundig Missie Museum Tilburg en de collecties van de missie orden der Paters Capucijnen, Augustijnen en Jezuïeten.

Beijens also an collector

Above in Dutch the Collection from the Missie Museum and
the paters Capucijnen Augustijnen en Jezuieten .

But not only the paters did bring stuf in also other people that collect stuf weapons and other things .
it is 6 collections .
Museum Nijmegen Collection
Beijens Collection

Missie Museum collection
Paters Capucijnen
Augustijnen
Jezuieten

(Bill Marsh can translate Dutch better to English than me)

Link to the museum database

http://www.svcn.nl/collectie.asp

we have to be always carefull about what we think or what might be true .



Ben

[Dajak]

Een gedeelte van de collectie dat in bruikleen was gegeven, ging terug naar de eigenaars (met name kwam veel terecht in het Karmelietenklooster Elzendaal - nu conferentieoord - te Boxmeer), de resterende paar duizend voorwerpen kregen als nieuwe bestemming de universiteit van Nijmegen. De in 1991 in het leven geroepen Stichting Volkenkundig Museum heeft toen deze objecten voor tien jaar in bruikleen afgestaan (en dit loopt nog steeds). Op haar beurt rekent de universiteit hiervoor geen opslagkosten. Bij tijd en wijle wordt een keuze eruit tentoongesteld in het museum van de universiteit. Wellicht dat in de toekomst het geplande Stadsmuseum van Tilburg hier ook gebruik van zal kunnen maken (en zo wordt een cirkel rond).
Het archief van het Nederlands(ch) Volkenkundig (Missie)Museum bevindt zich sinds 1995 in het Gemeentearchief Tilburg, het huidige Regionaal Historisch Centrum Tilburg.


I found out that the museum did have stuff from people that was show in the museum the above in Dutch proof this
so not only what the paters collected was seen in the museum


Door ziekte van conservator pater Wittenburg werden er na het vertrek uit de voormalige intendantswoning in 1963 twee jaar lang geen tentoonstellingen meer gehouden. De nieuwe conservator werd pater drs. Gérard Pubben, lid van de congregatie van de paters van de Heilige Geest te Gemert en ex-missionaris in Angola. Sinds 1959 was hij conservator van het Afrika-museum in Berg en Dal. Onder deze nieuwe conservator werd de voormalige wollenstoffenfabriek van de textielfirma Sträter aan de Kloosterstraat nr. 24 in gebruik genomen. Het museum werd heropend op zaterdag 19 maart 1966 door mgr. Alfrink, die het volgende hierbij uitsprak: "… het missiemuseum is geen rariteitenkabinet, het heeft onder meer tot doel een cultureel-historische bestudering van de bevolking in de missiegebieden te maken. De kennis die hieruit wordt geput, staat weer ten dienste van de Kerk ter ondersteuning, om op een juiste manier te kunnen functioneren."
Begin 1969 werd de officiële benaming: Nederlands Volkenkundig Museum, zodat de connotatie met de zieltjeswinnerij uit het rijke roomse leven verdween. Pater Pubben nam in maart 1969 afscheid met de tentoonstelling 'Dorp aan de Ramu rivier', die de Papoea's tot onderwerp had. Vanaf 1 februari 1970 vervulde mej. drs. Nettie van Pesch de rol van conservator. Zij streefde meer contacten na met andere musea, en tevens een uitbreiding van de educatieve mogelijkheden, zonder er een scholenmuseum van te willen maken.

Ook in de Kloosterstraat bleef het behelpen, ondanks de grotere ruimte, maar vanwege geluidsoverlast en vocht was die verre van geschikt om de musea (ook het Natuurhistorisch Museum was meeverhuisd) optimaal te kunnen huisvesten. Voorzitter C. Lagerberg van het bestuur sprak bij de opening van de nieuwe tentoonstelling 'Latijns-Amerika, volkskunst uit heden en verleden' (1978):
"Dit is niet de behuizing waarvan we gedroomd hebben en die door de gemeente is toegezegd. Ik verwerp de opstelling van de gemeente tegenover ons huisvestingsprobleem. (…) Op de zolders van het zusterklooster aan de Oude Dijk ligt een grote hoeveelheid materiaal opgeslagen. We kunnen dit echter niet in onze tentoonstellingsruimte kwijt. Daarom is het nu ook zinloos nieuwe verzamelingen aan te trekken."
En de collectie was in de loop der jaren aanzienlijk uitgebreid. Het Museum had vele etnografische voorwerpen verworven, met name uit China, Japan, Indonesië, Filipijnen, Nieuw-Guinea, West- en Centraal-Afrika en voorcolumbisch Midden- en Zuid-Amerika

The second part proofs that the museum in 1969 starting to get an museum without the influence off the church



Het archief van het Nederlands(ch) Volkenkundig (Missie)Museum bevindt zich sinds 1995 in het Gemeentearchief Tilburg, het huidige Regionaal Historisch Centrum Tilburg.
Met dank aan de heer ir. G.W. van Logtestijn.

This one is that the everything about collection what is written can be found in Tilburg and not in Nijmegen .


Hope that this is setting right what I did say about it


Regards Ben

[Mytribalworld]

Originally Posted by Dajak

Een gedeelte van de collectie dat in bruikleen was gegeven, ging terug naar de eigenaars (met name kwam veel terecht in het Karmelietenklooster Elzendaal - nu conferentieoord - te Boxmeer), de resterende paar duizend voorwerpen kregen als nieuwe bestemming de universiteit van Nijmegen. De in 1991 in het leven geroepen Stichting Volkenkundig Museum heeft toen deze objecten voor tien jaar in bruikleen afgestaan (en dit loopt nog steeds). Op haar beurt rekent de universiteit hiervoor geen opslagkosten. Bij tijd en wijle wordt een keuze eruit tentoongesteld in het museum van de universiteit. Wellicht dat in de toekomst het geplande Stadsmuseum van Tilburg hier ook gebruik van zal kunnen maken (en zo wordt een cirkel rond).
Het archief van het Nederlands(ch) Volkenkundig (Missie)Museum bevindt zich sinds 1995 in het Gemeentearchief Tilburg, het huidige Regionaal Historisch Centrum Tilburg.


I found out that the museum did have stuff from people that was show in the museum the above in Dutch proof this
so not only what the paters collected was seen in the museum


Door ziekte van conservator pater Wittenburg werden er na het vertrek uit de voormalige intendantswoning in 1963 twee jaar lang geen tentoonstellingen meer gehouden. De nieuwe conservator werd pater drs. Gérard Pubben, lid van de congregatie van de paters van de Heilige Geest te Gemert en ex-missionaris in Angola. Sinds 1959 was hij conservator van het Afrika-museum in Berg en Dal. Onder deze nieuwe conservator werd de voormalige wollenstoffenfabriek van de textielfirma Sträter aan de Kloosterstraat nr. 24 in gebruik genomen. Het museum werd heropend op zaterdag 19 maart 1966 door mgr. Alfrink, die het volgende hierbij uitsprak: "… het missiemuseum is geen rariteitenkabinet, het heeft onder meer tot doel een cultureel-historische bestudering van de bevolking in de missiegebieden te maken. De kennis die hieruit wordt geput, staat weer ten dienste van de Kerk ter ondersteuning, om op een juiste manier te kunnen functioneren."
Begin 1969 werd de officiële benaming: Nederlands Volkenkundig Museum, zodat de connotatie met de zieltjeswinnerij uit het rijke roomse leven verdween. Pater Pubben nam in maart 1969 afscheid met de tentoonstelling 'Dorp aan de Ramu rivier', die de Papoea's tot onderwerp had. Vanaf 1 februari 1970 vervulde mej. drs. Nettie van Pesch de rol van conservator. Zij streefde meer contacten na met andere musea, en tevens een uitbreiding van de educatieve mogelijkheden, zonder er een scholenmuseum van te willen maken.

Ook in de Kloosterstraat bleef het behelpen, ondanks de grotere ruimte, maar vanwege geluidsoverlast en vocht was die verre van geschikt om de musea (ook het Natuurhistorisch Museum was meeverhuisd) optimaal te kunnen huisvesten. Voorzitter C. Lagerberg van het bestuur sprak bij de opening van de nieuwe tentoonstelling 'Latijns-Amerika, volkskunst uit heden en verleden' (1978):
"Dit is niet de behuizing waarvan we gedroomd hebben en die door de gemeente is toegezegd. Ik verwerp de opstelling van de gemeente tegenover ons huisvestingsprobleem. (…) Op de zolders van het zusterklooster aan de Oude Dijk ligt een grote hoeveelheid materiaal opgeslagen. We kunnen dit echter niet in onze tentoonstellingsruimte kwijt. Daarom is het nu ook zinloos nieuwe verzamelingen aan te trekken."
En de collectie was in de loop der jaren aanzienlijk uitgebreid. Het Museum had vele etnografische voorwerpen verworven, met name uit China, Japan, Indonesië, Filipijnen, Nieuw-Guinea, West- en Centraal-Afrika en voorcolumbisch Midden- en Zuid-Amerika

The second part proofs that the museum in 1969 starting to get an museum without the influence off the church



Het archief van het Nederlands(ch) Volkenkundig (Missie)Museum bevindt zich sinds 1995 in het Gemeentearchief Tilburg, het huidige Regionaal Historisch Centrum Tilburg.
Met dank aan de heer ir. G.W. van Logtestijn.

This one is that the everything about collection what is written can be found in Tilburg and not in Nijmegen .


Hope that this is setting right what I did say about it


Regards Ben

Hi Ben,

I really like it that you listed such info as shown here ,thanks for that.
But I don't think our english readers can do a lot with it.
For me there are also questions rising, course the curator Fer told me that when the collection of Tilburg came to Nijmegen they also got the library from the fathers ( see Fers enormous book collection) and of course I think you must also have seen the archieves that are certainly in the depot in Nijmegen,but when theres more info to get in Tilburg I will surely visted that.
It should be nice to find the descriptions back from the old numbers.
the reason for it you can read below.

realized also that the " collection of Nijmegen" was mainly the collection of Beijens who donated thousands of object to the city.


I also didn't say that the stuff the museum in Tilburg got was only field collected by the fathers.
On the other way read at least the book " De Dajaks by Maxandrea" the book is written by the fathers ( capucijners). Highly rare indeed but it explains at least something why I wrote about the missionposts in that part of Borneo.
In that book you will find the places ,missionposts ,that are comparing with the names of the places in other booklet I found into the depot itself with all drawings.below one of that pages.clearly it shows the sword we are discussing here.the number is old now it has another number.
The other scetches are also matching with the other swords and sometimes even the name of the places where they are collected are given.
I will also visit Nijmegen again course I want to know more about the other collector Beijens and the swords he collected (not this one)
It should be nice to combine the history about the collectors with there swords.( facts only I have the idea that the collection can be seen more into the historical perspective that it is now.for now it are mostly " just Borneo swords" laying there for 100 years with now and then some interested collection who pays attention.

Arjan.